အားလံုး မဂၤလာပါ.... လာေရာက္လည္ပတ္ေတ လူတိအားလံုးကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာနန္႕ ႀကဳိဆိုပါေရ...

Wednesday, 30 May 2012

အေရးႀကီးပါေရႏွမ္း....

တခါက အခ်ိန္စီမံခန္႔ခြဲမွဳဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္ေရ ပညာရွင္တစ္ေယာက္က စီးပြားေရးေက်ာင္းသားတစ္စုကို သရုပ္ျပပြဲတစ္ခုလုပ္ျပပါေရ။ ယင္းသရုပ္ျပပြဲမွာ
ပညာရွင္က ဖန္ကရား တစ္လံုးကိုတင္ပနာ ေက်ာက္တံုးတိ ကို အၾကီးဆံုးက စ,ပနာ အငယ္ဆံုးထိ ဂရုတစိုက္ ထည့္ျပပါေရ။ေက်ာက္တံုးတိ ဖန္ကရားထဲမွာ ျပည့္လား ေရခါ ပညာရွင္က ေက်ာင္းသားတိဖက္ကို လွည့္ပနာ “ဖန္ကရားျပည့္ လားပါဗ်ာလ္ လား”လို႔ မိန္းလိုက္ပါေရ။ ယင္းခါ ေက်ာင္း သား အားလံုးက “ျပည့္ လားပါဗ်ာလ္”လို႔ျပန္ေျဖလိုက္ ကတ္ ပါေရ။


ယင္းခါပညာရွင္က “ဟုတ္ပါယင့္လား လို႔ဆိုပနာ စားပြဲခံုေအာက္က ေက်ာက္စရစ္ခဲတိထည့္ထားေရ ေတာင္းေခ်တစ္လံုး ကိုဆြဲထုတ္လိုက္ပါေရ။ ေက်ာက္စရစ္ခဲတိကို ဖန္ကရားထဲကို ဂရုတစုိက္ ထည့္ပနာျပည့္လားေရခါ ကရားကိုလွဳပ္ပစ္ျပီးေက ထပ္ျဖည့္လိုက္ပါေရ။ ေက်ာက္ စရစ္ခဲတိ ေက်ာက္တံုးၾကား တိမွာ ေန ရာ
လြတ္မက်န္လံုး၀ ျပည့္လားေရခါ “ဖန္ကရားျပည့္လား ပါ ဗ်ာလ္လား” လို႔ ထပ္မိန္းလိုက္ပါေရ။ ေက်ာင္းသား အမ်ားစုက ျငိမ္နိန္ကတ္ပါေရ။  ေက်ာင္းသာတစ္ေယာက္ကရာ “ျပည့္လားပါဗ်ာလ္” လို႔  ျပန္ေျဖလိုက္ပါေရ။


ယင္းခါ သရုပ္ျပပညာရွင္က စားပြဲေအာက္က သဲတစ္ေတာင္းကို ဆြဲထုတ္လိုက္ပါေရ။ ေနာက္တခါ သဲတိကို ေက်ာက္တံုးၾကားနန္႔ ေက်ာက္စရစ္တိၾကားက ေနရာလပ္တိ မက်န္ေအာင္ ကရားကိုလွဳပ္ပနာ ဂရုတစိုက္ ထပ္ျဖည့္ပါေရ။ လံုး၀ထည့္လို႔မကန္ေရခါ…..“ကရားျ
ပည့္လားခပါဗ်ာလ္လား”လို႔ ထပ္မိန္းလိုက္ပါေရ။ ေအတခါ ေက်ာင္းသားအားလံုးကပညာရွင္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္နိန္ကတ္ပါေရ။ တစ္ေယာက္ေလ့ျပန္မေျဖကတ္ပါ။ ယင္းခါ ပညာရွင္က စားပြဲေအာက္က ရီဒံု တစ္ခုကိုထုတ္ပနာကရား ထဲကို ရီသြန္းေလာင္းထည့္လိုက္ပါေရ။ ရီလံုးဝျပည့္လားခမွပညာရွင္က… “ေဒသရုပ္ျပပြဲရည္ရြယ္ခ်က္ကဇာဘာေလး” လို႔မိန္းလိုက္ပါေရ။ ယင္းခါ ေက်ာင္း သားတစ္ေယာက္ကလက္ ေထာင္ပနာ “လုပ္စရာတိကုိ ဘေလာက္ပင္ စီမံပနာ အားၾကိဳးမာန္တက္ လုပ္နိန္ေကလည္း လုပ္စရာတိက မကုန္ခမ္းလားႏိုင္ဆိုစြာကို သရုပ္ျပေရ လို႔ထင္ ပါေရ” လို႔ ရရဲ၀၀ံ့ ျပန္ေျဖလိုက္ပါေရ။
ေယခါ ပညာရွင္က “မဟုတ္ပါ” ေဒသရုပ္ျပပြဲရည္ရြယ္ခ်က္က ေက်ာက္တံုးတိကိုရာပထမ မထည့္ခေက ေနာက္တစ္ခါ ေဒေက်ာက္တံုးတိကို လံုး၀ထည့္လို႔မရဗ်ာလ္ဆိုစြာကိုသရုပ္ျပစြာပါ” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္ပါေရ။

ဘ၀သင္ခန္းစာ ။ ။ ကိုင္း သူငယ္ခ်င္းရို႕ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ပထမထည့္သင့္ေရ ေက်ာက္တံုးတိက ဇာလဲ ဆိုစြာကို ဂရုတစိုက္ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ပါ။ မိသားစုလား၊ ပညာေရးလား၊ ယံုၾကည့္ခ်က္လား၊ အိမ္ ေထာင္ ဖက္လား၊ ေအာင္ျမင္မွဳလား၊ လူသားဆန္မွဳလား၊ ဇာခ်င့္ပါေလ။ ဇာပိုင္ပင္ျဖစ္စီ အၾကီးဆံုးကို ပထမဆံုး ထည့္ရဖို႔စြာကိုေတာ့ မမိန္႔ပါေက့။ ဘ၀မွာ အငယ္ေခ်တိကုိရာ ျဖည့္နိန္ခေက အၾကီးထည့္ဖို႔ ေနရာ မရွိျဖစ္ လားဖို႔ဆိုစြာကို သတိရကတ္ပါ။
 ကိုင္း ေဒနိန္႔ကစပနာ ဘ၀မွာ ျဖစ္ခ်င္စြာတိကို ၾကီးစဥ္ငယ္ လိုက္ ျဖည့္ လားကတ္ပါေမ သူငယ္ခ်င္းရို႔…။

No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.

back to top